struinen

Vertel de lente met drie foto’s

Nu het ‘s avonds weer lekker lang licht is, zijn de struin- en fotografierondjes verplaatst van de zaterdagochtend naar de woensdagavond. En zoals altijd, alles mag, niets moet, gewoon even lekker van de natuur genieten staat bij mij voorop. Kunnen we daarbij toevallig een paar mooie foto’s maken en wat ervaringen uitwisselen over fotografie, dan is dat natuurlijk prima.

Voor het struinrondje van afgelopen woensdagavond had ik een opdrachtje bedacht: Leg de lente vast in drie foto’s. Dat is een heel rekbaar thema en ik ben altijd benieuwd waar de deelnemers zich dan op focussen.

Het weer van afgelopen woensdagavond was trouwens alles behalve lenteachtig….. er stond een harde wind en het was ijzig koud. Macrofotografie viel af, te veel beweging en door de kou geen vlinders of andere fladderaars te bekennen. Wat dan? Bij ingang De Zilk van de Waterleidingduinen zie je altijd veel mannetjes-Damherten. Inmiddels hebben ze hun gewei afgeworpen, en onmiddelijk daarna begint een nieuw gewei te groeien, de mannetjes hebben twee licht behaarde knobbels tussen hun oren wat over een tijdje weer een mooi nieuw gewei zal worden. De Koningsvarens waren ook een echt teken van lente, met hun mooie gekrulde groei-toppen zijn ze echt fotogeniek. Als het dan te hard waait voor de details, is het altijd nog de moeite waard om een plaatje van de varens in het landschap te maken.

Zelf vind ik het voor de afwisseling altijd leuk om even te stoeien met lange sluitertijden en beweging in de foto’s. Soms denk ik “wauw” en soms gooi ik het thuis meteen weg. Maar al doende leer je en ik laat even zien wat voor leuke resultaten je er mee kunt behalen.

Uiteindelijk hadden wij een gezellige avond en wat betreft de lentefoto’s zeg ik “goed gelukt”.

 

Fotograferende Vroege Vogels

Hemelvaartsdag 2018, 6 vroege vogels verzamelen zich, samen met mij, bij Ingang Panneland. Het is grijs, miezerig en niet al te warm maar we gaan op pad en het is één groot genieten, de vogels zingen het hoogste lied, we lopen een uur door de natuur zonder ook maar een mens tegen te komen, de Meidoorn bloeit en geurt heerlijk.

Bij een poeltje houden we een lange pauze, iedereen kan hier even lekker zitten, wat eten en fotograferen. Er is in eerste instantie niet zoveel te zien, maar naar mate we langer speuren vinden we toch voldoende interessante dingen, wat is de natuur toch wonderlijk. Na de pauze lopen we terug richting Panneland en genieten onderweg van de Boomkikkers en Zandhagedissen. Bijna 5 uur na vertrek zijn we bij de uitgang.

Tijd om even gezellig na te praten onder het genot van koffie en pannenkoeken.

Meestal vraag ik de deelnemers om 2 mooie foto’s uit te kiezen, maar we hebben zoveel gezien dat ik er voor deze keer een lekkere uitgebreide fotoserie van maak.

Vroeg rondje struinen

5 mei, voor mij geen bevrijdingsfestival of andere festiviteiten. Mijn wekkertje gaat vroeg om een lekkere wandeling in de Waterleidingduinen te gaan maken. Ik wil een beetje trainen voor mijn aanstaande vakantie in bergachtig gebied, dus via een lange omweg loop ik naar één van mijn favourite plekjes voor macrofotografie. Na een broodje en koffie struin ik langs het poeltje en focus me in eerste instantie op een aantal spinnetjes die in de rietstengels hangen. Totdat…. mijn oog op iets heel anders valt, ik zie een libel uitsluipen en besluit dat proces gade te slaan. Tussen de eerste en de laatste foto zitten 20 minuten, wat is de natuur toch boeiend. Blij met mijn gemaakte foto’s loop ik terug richting Panneland. De terugweg duurt lang, ik zie nog meer Libellen en ook nog een mooie Zandhagedis. Wat een heerlijk ochtendje!

Struinen en fotograferen 07-04-2018

Op 7 april jl. waren er wederom 5 enthousiaste wandelaars/fotografen die mee gingen naar de Amsterdamse Waterleidingduinen. Het leek er op dat er een mooie zonsopgang zou komen dus ik had de deelnemers gevraagd om vroeg op te staan. Helaas was de zonsopgang toch een beetje gewoontjes, maar het was evengoed genieten zo vroeg in de ochtend. Alleen al het concert van alle vogeltjes maakte indruk.

struinen
struinen

Deze keer had ik de deelnemers een keuze laten maken uit een aantal onderwerpen, en liet ze zelf aan de slag gaan met de fotografie. Dit leverde uiteenlopende mooie foto’s op. Daarnaast was er gezelligheid en werden ervaringen uitgewisseld over fotografie.

De onderwerpen om uit te kiezen waren: chaos; minimalistisch; herhaling; landschap; wildlife; groen; spiegelingen; wolken; structuur.

De resulaten (1e foto aanklikken om de galerij te openen:

IJskoud genieten

Voor de struinronde van 3 maart had ik een bijzonder stukje Waterleidingduin in gedachten: de Van Limburg Stirumvallei. Hier was ooit een kanaal, maar dat werd later gedempt, in 1994/1995 het zuidelijk deel en in 2006 het noordelijk deel. Daarna ontstond een grootschalig gebied van stuifduinen en helmgras, en in het zuidelijk deel zijn mooie natte valleien te vinden. Het is een fotogeniek landschap. Enkele weken van tevoren ga ik even op verkenning. Het is stormachtig, ijzig koud en het licht is keihard. Een interessante foto maken is best een uitdaging.

En dan is het 3 maart, Nederland is in de ban van "De Russische Beer" of met andere woorden, het is echt super koud! Er waait een harde oostenwind, en er is een piepklein beetje sneeuw gevallen. Ik zou het niemand kwalijk hebben genomen die zou afzeggen. Maar alle deelnemers waren, dik aangekleed en gewapend met warme koffie/thee en natuurlijk de fotocamera, aanwezig! En zo gaan we op weg naar de zandvallei. Voordat we daar aankomen maken we een fotostop bij een bevroren poeltje langs de Oude Haasvelderweg. Het landschap doet bijna buitenaards aan en vraagt om foto's.

struinen
Actiefotos

 

 

waterleidingduinen
Buitenaards landschap

Deze struinronde gemist?

Kijk op de activiteitenpagina voor de volgende struinronde.

Na een kwartiertje fotograferen heeft iedereen het al wat koud gekregen en lopen we verder naar de Van Limburg Stirumvallei. Daar aangekomen kunnen de deelnemers zich helemaal uitleven, al is het voor sommige even zoeken naar lijnen, voorgrond etc. Mijn tip om het eens vanuit een ander standpunt te bekijken wordt dapper opgevolgd, ook met deze ijzige kou zie ik sommige deelnemers languit op de grond liggen. Na een half uurtje heeft iedereen zijn foto's wel gemaakt en gaan we op zoek naar een beschut plekje voor koffie en wat lekkers.

Hier onder nog wat resultaten:

Struinronde 3 februari 2018

Na een lange pauze (te druk met werk en andere zaken) ga ik vanaf februari dit jaar de struinrondjes weer oppakken. Ik vind het nog steeds maar al te leuk om al struinende door de natuur wat ervaringen uit te wisselen met andere fotografen/natuurliefhebbers.

struinen

Twee weken voor de geplande struinronde liep ik het rondje even voor. Ik had geluk, blauwe lucht en een dun laagje ijs op het water, mooie wolkenluchten, kortom van alles te zien. Maar wat als het grijs en regenachtig is, dus ik probeerde verder te kijken naar details. En ik heb het wandelrondje dusdanig in elkaar gezet, dat er halverwege de route een omkeerpunt is, dit na de nogal “natte” ervaringen van de struinronde in oktober.

Op zaterdag 3 februari ontmoet ik vier deelnemers, deels bekende gezichten en deels nieuwe gezichten. Ik heb blijkbaar een abonnementje op regenachtig grijs weer, maar het is windstil dus we gaan vol goede moed op pad. Het is toch genieten en we vinden voldoende onderwerpen om te fotograferen. In onderstaande galerij wat foto’s die op deze struinronde genomen zijn. Deelnemers die nog geen foto’s ingestuurd hebben mogen dat alsnog doen.

Ik kijk terug op een geslaagd struinrondje. Wil je ook een keer mee? Kijk dan snel op de activiteitenpagina en geef je op.

Vroeg rondje struinen Hemelvaartdag 2017

Hemelvaartdag 2017, ik vind het altijd weer leuk dat mensen de moeite nemen om vroeg op te staan om met mij een rondje te gaan struinen in de mooie Waterleidingduinen.

Ook dit jaar waren de weergoden ons gunstig gezind, het was fantastisch wandelweer en er was heel veel te zien in de duinen. Mei is wat dat betreft een heerlijke maand. Met deels bekende en deels nieuwe gezichten liepen we vanaf ingang Panneland naar het mooie Zwarteveldkanaal. We genoten van het uitzicht en speurden in het riet naar Libellen, Juffers en ander klein spul. Hierna vervolgden we onze weg naar het Groot Zwarteveld, waar we speurden naar kikkers en ook even genoten van een pauze in de zon. Hierna liepen we over het Eiland van Rolvers en werden bij één van de poelen getrakteerd op een ware Kikker-orgie. Iedereen genoot van zoveel gekwaak en gespetter. Om het allemaal nog wat mooier te maken zagen we ook nog Boomkikkers. Onder het genot van koffie met wat lekkers hebben we nog even na zitten kletsen. Foto's van de deelnemers staan hier onder.

Wil je ook een keer mee struinen? Kijk dan hier

 

struinen

boomkikker

Inge: "Mijn eerste Boomkikker, ik had ze nog nooit gezien". 

viervlek

Yvonne zette deze mooie Viervleklibel op de foto.

Actie (foto Carla)

Struinen

Op zoek naar Juffers (foto Carla)

struinen

struinen

struinen

Foto's van Karin

Waterleidingduinen Mei 2017

Mei, een heerlijke maand waarin de natuur bijna uit z’n voegen barst. Er groeit en bloeit van alles. Ik heb meerdere keren genoten, mede dankzij mooi weer en lekkere lange avonden. In onderstaande fotogalerij heb ik een overzichtje gemaakt van één en ander wat ik ben tegen gekomen. Geniet maar mee, klik op de eerste foto om de foto’s op ware grootte te kunnen doorbladeren.

Winter-voorbode?

Zaterdag 3 december, mijn wekkertje gaat als het nog aardedonker is. Na een lekkere kop koffie en het krabben van de autoruitjes rijd ik bij schemerlicht richting ingang Panneland van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Ik hoop op mist en een mooie zonsopgang. Mijn geduld word even op de proef gesteld, op het weggetje naar Panneland loopt een kudde van een stuk of 12 losgebroken koeien en ze zijn niet van plan om ook maar één hoefje aan de kant te gaan. Één koe likt de koplamp van mijn auto schoon, een andere staart nieuwsgierig naar binnen. Ik bel de politie en vind vervolgens een gaatje om tussen de koeien door te rijden.

Mooi, precies met zonsopgang wandel ik het duingebied in. Het is koud en windstil. Helaas is de zonsopgang vandaag nogal gewoontjes, en ook de hoeveelheid mist is niet waar ik op hoopte. Maar toch!! Het is heel erg mooi en als dit een voorbode van de winter is dan verheug ik mij daar op. Ik wandel het Zwarteveldkanaal rond en geniet met volle teugen. Op de terugweg zie ik nog een IJsvogeltje maar die heeft helaas geen zin om even te poseren. Inmiddels begint het ook druk te worden met hardlopers en wandelaars. Tevreden wandel ik naar de auto.

Gouden avond

Vrijdagmiddag half 5, waar mijn weekend normaal gesproken al lang begonnen is, ben ik nu nog razend druk op kantoor. Vanuit mijn ooghoek zie ik een berichtje van mijn vriendin op mijn telefoon verschijnen. “Hoe laat gaan we naar de hei?” Oeps, dat was ik in alle drukte eigenlijk een beetje vergeten. Maar ik zie ook dat het aan het einde van deze grijze vrijdag begint op te klaren, ik heb wel zin in een frisse neus. “Half 8” app ik terug.

En zo kan ik om half 6 kantoor verlaten, boodschappen doen, eten, zelfs nog even op de bank liggen, en dan wandelbroek en -schoenen aan en camera pakken en gaan. De hei is in dit geval het stukje hei in de Waterleidingduinen, bij ingang De Zilk. Vorig jaar bloeide het amper, nu is het mooi paars. Aangekomen weet ik eigenlijk niet goed wat ik er qua fotografie eens van zal maken. Het is altijd een beetje rommelig, en bovendien maken de wind en de vele grassprieten die er tussen staan het er niet gemakkelijker op. Ik probeer wat maar kan m’n draai niet vinden. Al snel valt mijn oog op een boom, die mooi in wat laat zonlicht tussen het wuivend gras staat.

Als we genoeg foto’s van de hei hebben, lopen we een stukje het bos in. En dan…… een Reegeit roept haar kalf ….. en verraadt hiermee hun aanwezigheid. We zijn meteen muisstil, en sluipen door het bos. Op een smal paadje spotten we het kalf. Het loopt eerst op een lastige plaats om te fotograferen, en bovendien, het is al best donker, ik heb geen statief, dus dan maar de ISO flink omhoog. Moeder ree roept nog een keer, en dan krijgt deze avond z’n eerste gouden momentje, het kalf komt uit de struiken tevoorschijn en we kunnen een paar minuten genieten. Wauw, wauw wauw!! Daarna gaat het kalf achter haar moeder aan.

Wij laten het hierbij en lopen richting zweefvliegveld. Hier kleurt onze avond dan letterlijk goud. De zon gaat onder en geeft het landschap een magisch uiterlijk. Dit levert een paar hele mooie foto’s op. Lang duurt de betovering niet, na 10 minuten is de zon weg gezakt en doet het blauwe uurtje langzaam zijn intrede. Tijd voor ons om te gaan. Een groot Damhert staart ons nog aan, maar wij zijn voldaan. Wat een avond.