Waterleidingduinen

After-Christmas-Walk 2019

Vorig jaar was de After-Christmas-Walk een succes, en was het voor mij al snel zeker dat deze weer op de agenda moest komen. Het is ook heerlijk om na een paar feestdagen even lekker in de natuur rond te struinen.

Tijdens de wandeling van dit jaar was struinen en genieten belangrijk, wat mede door het aangename winterweer prima lukte. Daarbij waren er voldoende onderwerpen voor een fotomomentje.

struinen
Warme chocolademelk met slagroom tijdens de picknick, foto: Inge Hoogeveen

Waar het voor de pauze nog over relatief makkelijke paden ging, ging het na de pauze even flink berg op en berg af. Het was genieten en nog eens genieten, en weer voor herhaling vatbaar. Na zo’n 10 km. kwamen we voldaan terug bij de uitgang.

Onderstaand nog wat foto’s die onderweg gemaakt zijn.

Damherten

De dag na kerst is het heerlijk weer, en ik besluit in de middag om even een rondje Waterleidingduinen te gaan lopen. Dit is meteen een mooie gelegenheid om mijn nieuwe telelens nog eens even uit te proberen. Ik had het kunnen weten….. als ik bij ingang De Zilk de parkeerplaats op kom, zie ik dat het helemaal vol staat. Nou ja, niets aan te doen, ik loop mijn geplande rondje en merk dat de meeste watervogels rustiger plekken hebben opgezocht. Ik zal het met de Damherten moeten doen voor de foto’s.

Damherten, er zijn er meer dan genoeg en echt schuw zijn ze niet. Inspiratie krijg ik er eigenlijk ook nooit van, verder dan een registrerend plaatje kom ik meestal niet. Zo ook vandaag niet, maar het is toch een mooie test van mijn nieuwe lens. Ik zie wel dat de foto’s die met deze lens uit de camera rollen, vele malen scherper zijn, dan die met mijn oude camera en zoomlens.

Enfin, ik heb in ieder geval een lekkere frisse neus gehaald, en onderstaand uiteraard een paar plaatjes van Damherten.

 

Kleurrijke ochtend

Spontaan een dagje vrij genomen gisteren, met in mijn achterhoofd een vroeg uitstapje naar de natuur. Maar ja, wat zou het worden, weer een saaie, grijze en natte dag? Of toch de wekker vroeg zetten en hopen op wat bijzonders? Wat ben ik blij dat ik het laatste heb gedaan. Rond 07.30 parkeerde ik de auto bij Panneland. Al onderweg had ik wat vage tinten in de nog donkere lucht gezien. In plaats van direct de Waterleidingduinen in te lopen, besloot ik een paar meter terug te lopen en het pad in te slaan langs de buitengrens van het gebied. Daar heb je wat meer vrij uitzicht richting oosten.

zonsopkomst

Een goede keuze, want dit was het spektakel van de zonsopgang. Wat een intense kleurenpracht. Enige haast was wel geboden, want het duurde maar kort.

Zonsopkomst

Niet veel later werd de lucht al fletser. De bijzonder opstapeling van wolken bleef nog wel even zichtbaar. Maar even later was de betovering verbroken. De lucht werd grijzig en flets. Tijd om even richting het bos te gaan. Voorbij ingang Panneland sloeg ik rechtsaf naar de Beukenlaan. Na enig rondneuzen kwamen er toch wat leuke onderwerpen voor de lens.

herfstkleuren

De rode ochtendlucht kleurde de hele omgeving in een oranje-rode gloed.

herfst

Hoezo, een saaie grijze dag? Wat een heerlijke kleuren.

herfst

Ik keek toevallig even omhoog, wat een mooi licht viel er op deze boomtakken.

boomstam

Een gespleten boomstam, vol met mooie structuren, en deze al wat oudere zwammen.

En tenslotte nog even gespeeld met beweging en lange sluitertijd. Bij deze foto’s heb ik een lange sluitertijd gecreëerd en vervolgens tijdens het indrukken van de ontspanknop de camera rustig verticaal bewogen. En dat kan hele leuke foto’s opleveren. Sprookjesbos, of Spookbos? Het was een mooie ochtend, en ik was net voor de eerste regenbui thuis.

Oktober-gezwam 2019

Het zal velen van jullie al bekend zijn, ik hou van  de herfst, van de mooie kleuren en het frisse weer. Ik ben de afgelopen tijd behoorlijk vaak met de camera op pad geweest, waarbij paddenstoelen eigenlijk het enige onderwerp waren. Dit omdat de echte herfstkleuren in het landschap nog een beetje op zich lieten wachten.

Maar waar  de je de afgelopen twee jaar padddenstoelen met een vergrootglaasje moest zoeken, hoef je dit jaar maar een paar stappen in het bos te doen of je struikelt er over. Ik heb me er prima mee vermaakt. Soms heb  ik een mooi, registrerend plaatje gemaakt, omdat mijn vondsten interessant waren, en soms heb ik m’n creativiteit er op los gelaten en geprobeerd er echt iets moois van te maken.

Kijk mee en geniet:

Nacht van de Nachtvlinders 2019

Nachtvlinderen, het begint een beetje mijn nieuwe hobby te worden. Het laatste weekend van augustus stond landelijk in het teken van de nachtvlinders. Ik kon mij opgeven voor het nachtvlinderen in mijn favoriete gebied de Amsterdamse Waterleidingduinen. De avond/nacht werd georganiseerd door de KNNV – afdeling Haarlem. Behalve een laken met licht erop, werden op deze avond ook bomen “besmeerd” met een zoetig en ietwat stroperig mengsel. Het werd een mooie avond, met aardige mensen en we zagen een paar mooie soorten. Kijk maar mee in onderstaande fotogalerij:

 

Waterleidingduinen juli 2019

De maand juli bracht tot afwisselend slecht weer en hele hete dagen. Gelukkig was het ook een aantal ochtenden en avonden prima weer om te wandelen en te fotograferen. Ik heb mijn nieuwe camera nu een paar weken en heb er tot nu toe heel veel plezier van. Alle foto’s in onderstaande galerij zijn gemaakt met mijn Sony A7III en Sony 90mm macrolens.

Natuurlijk zie je vaak soorten die je al eerder hebt gezien. Maar eindelijk dit jaar zag ik de prachtige kleine Eikenpage. Even mocht ik genieten van het blauw bovenop de vleugeltjes, totdat een windvlaag de vlinder onder de bloem waaide. Uiteindelijk wist ik er wel één op de foto vast te leggen. Wat een mooie waarneming.

Het was hoe dan ook weer een genot om lekker rond te banjeren in de natuur, te genieten van de frisse lucht, de geluiden van de natuur en de spelende Damhertenkalfjes (waarvan helaas nog geen foto’s).

Allerlei’tje voorjaar 2019

Gisteren konden we genieten van de langste dag, en wat voor één! Afgelopen voorjaar hebben fotografie en struinrondes een beetje stil gelegen. De fotografie met name omdat mijn verouderde camera’s mij niet meer zo konden motiveren om op pad te gaan. De struinrondes omdat we gewoon een paar keer pech hadden met het weer.

Maar het is ook niet zo dat er helemaal niets gebeurd is, dus in dit blog even een fotogalerij met wat foto’s die ik jullie toch niet wil onthouden.

Ik was een aantal keren in de Waterleidingduinen om struinrondes voor te bereiden. Helaas wegens voorspeld onweer en harde regen moest ik een paar keer afzeggen. Tijdens één van mijn voorverkenningen zag ik mooie blaadjes drijven in een poeltje (foto 1).

Met een vriendin maakte ik een heerlijke wandeling door Meyendel/Berkheide. We zagen boomkikkers (geen goede foto) maar ook diverse Lieveheersbeestjes en veel bloeiende Veldhondstong (foto 2/4). Wat een heerlijk natuurgebied is dit trouwens, hier ga ik zeker nog naar terug.

In afwachting van mijn nieuwe camera en macrolens nam ik evengoed mijn oude spullen mee, en wist daarmee nog heel fraai wat Juffers en Viervleklibellen op de foto te zetten (foto 5/8)/

Tijdens een paar weekendjes weg met man en vrienden had ik slechts een compakt-camera mee. We bezochten de Brabantse Biesbosch en het mooie Haaksbergerveen. Wat is Nederland toch mooi. Evengoed leverde dit nog een paar mooie foto’s op (foto 9/10 en 21).

Tijdens mijn vakantie bracht ik ook, nog steeds met m’n oude apparatuur, een bezoekje aan de Hillegomse Heemtuin, Schülte-Küperjanshof. Wat was het heerlijk om rond te dwalen. In het begin leek er niet zo veel te beleven, maar hoe langer je kijkt, hoe meer je ontdekt. Dus ik heb naar hartenlust kunnen fotograferen, wat nog niet helemaal mee viel omdat er een stevig windje stond (foto’s 11 t/m 18).

De Vosse- en Weerlaner Polder is ook zo’n stukje natuur dicht bij huis. Ik kom er graag en vaak. Ook de afgelopen weken was ik er regelmatig, op zoek naar vlinders die ik helaas niet vond. De Honingbijen waren wel een goed fotomodel (foto 19 en 20).

En hiermee eindigt dit blog.

Januari 2019

Januari 2019, net zoals veel andere fotografen verlang ik naar winterse omstandigheden. Het laat even op zich wachten, januari begint wat het weer betreft grijs en saai. Maar in de loop van de maand brengt Koning Winter een bliksembezoekje aan ons land.

Op zondagmiddag 20 januari vervallen onverwacht de afspraken uit mijn agenda. En, het is super mooi weer. Ik weet dat het op zondagmiddag altijd erg druk is in de Waterleidingduinen maar ik ga toch. Al fietsend op het weggetje naar Panneland verbaas ik me al over de drukte. Ik besluit om richting verboden gebied te lopen en op zoek te gaan naar de Wilde Zwanen. Voordat ik in dat gebied ben, laat ik me even verleiden tot wat macro-fotografie, alle grassprietjes, mos, takjes etc. is prachtig aangevroren, het vraagt om een paar foto’s. Helaas is wel het licht heel fel en er zijn veel irritante schaduwen. Dus ik vervolg m’n weg. Na een tijdje zie ik twee Wilde Zwanen, heel in de verte. Te ver weg voor een goede foto, en helaas, in dit stukje van de Waterleidingduinen mag je niet van de paden af. Ik moet het er maar mee doen en wacht op betere kansen.

Ik hoef niet lang te wachten, twee dagen later valt er zowaar een paar centimeter sneeuw. Ik neem de volgende ochtend vrij en ben meteen bij zonsopgang in de Waterleidingduinen. Oké het pak sneeuw had ietsje dikker mogen zijn, maar het is toch genieten. Ik loop een eindje, zoek en vind wat plekken voor een foto, en loop door richting het Zwarteveldkanaal, één van mijn favoriete plekjes in dit gebied. Oh…. ik heb echt geluk, de Wilde Zwanen, die zich normaal vanwege de rust liever verstoppen in het verboden gebied, zwemmen voor me uit in het kanaal. Ik sluip er wat stilletjes achteraan, en na een paar minuten voelen ze mij blijkbaar niet als bedreiging. Ze stappen aan de overkant aan wal en beginnen met wat rek- en strekoefeningen, om daarna te beginnen aan een dutje. Ik kan een paar aardige foto’s maken, temeer omdat de zon er even wat mooi ochtendlicht overheen laat vallen. Wauw!! Mijn ochtend kan niet meer stuk. Tevreden loop ik terug naar Panneland, net op tijd, het wordt alweer druk.

Winter, het mag van mij nog even zo blijven, maar terwijl ik dit blog schrijf zijn de temperaturen boven nul en is er van winter geen spoor meer te bekennen.

! Reacties op dit blog worden zichtbaar na goedkeuring !

Kleurrijk begin van juli

Juli, het is warm en droog in de natuur, dat zal niemand ontgaan zijn. Maar er is nog genoeg te zien.

Laat ik maar meteen met mijn meest bijzondere waarneming van afgelopen week beginnen: de Sint-Jansvlinders. Op zich niet bijzonder, maar ik zag er twee paren, waarvan de ene net uit de pop was gekropen en nog niet eens was opgedroogd. Dat had ik nog niet eerder gezien. De boswachters van de Amsterdamse Waterleidingduinen konden er ook niet veel zinnigs over zeggen en dus besloot ik mijn foto door te sturen naar de Vlinderstichting. Ook daar vonden ze het op zijn minst opmerkelijk, de foto komt ook bij hun op de website, en wie weet hoor ik er nog meer over.

Twee dagen na mijn bijzondere waarneming ging ik op vrijdagochtend even naar de Waterleidingduinen. Er waren vlinders, heel veel vlinders in soorten en kleuren. Natuurlijk spotte ik de Keizersmantel, deze opvallende verschijning is helemaal terug van weg geweest. Maar verder zag ik Boomblauwtjes, Distelvlinders, Dagpauwogen, Groot Koolwitjes en nog veel meer. Niet alle vlinders hadden trouwens zin om even mooi stil te blijven zitten.

Een veel geduldiger fotomodel was de voor mij tot nu toe onbekende Harkwesp, de grote vriendelijke reus onder de wespen. Deze graafwesp zie je maar zelden maar wat een prachtige wesp. Kijk naar die mooie grote ogen! En zo relaxed! Het was een mooie ochtend, in onderstaande galerij nog een klein overzichtje van alle fladderaars, èn uiteraard van de Harkwesp.

Vertel de lente met drie foto’s

Nu het ‘s avonds weer lekker lang licht is, zijn de struin- en fotografierondjes verplaatst van de zaterdagochtend naar de woensdagavond. En zoals altijd, alles mag, niets moet, gewoon even lekker van de natuur genieten staat bij mij voorop. Kunnen we daarbij toevallig een paar mooie foto’s maken en wat ervaringen uitwisselen over fotografie, dan is dat natuurlijk prima.

Voor het struinrondje van afgelopen woensdagavond had ik een opdrachtje bedacht: Leg de lente vast in drie foto’s. Dat is een heel rekbaar thema en ik ben altijd benieuwd waar de deelnemers zich dan op focussen.

Het weer van afgelopen woensdagavond was trouwens alles behalve lenteachtig….. er stond een harde wind en het was ijzig koud. Macrofotografie viel af, te veel beweging en door de kou geen vlinders of andere fladderaars te bekennen. Wat dan? Bij ingang De Zilk van de Waterleidingduinen zie je altijd veel mannetjes-Damherten. Inmiddels hebben ze hun gewei afgeworpen, en onmiddelijk daarna begint een nieuw gewei te groeien, de mannetjes hebben twee licht behaarde knobbels tussen hun oren wat over een tijdje weer een mooi nieuw gewei zal worden. De Koningsvarens waren ook een echt teken van lente, met hun mooie gekrulde groei-toppen zijn ze echt fotogeniek. Als het dan te hard waait voor de details, is het altijd nog de moeite waard om een plaatje van de varens in het landschap te maken.

Zelf vind ik het voor de afwisseling altijd leuk om even te stoeien met lange sluitertijden en beweging in de foto’s. Soms denk ik “wauw” en soms gooi ik het thuis meteen weg. Maar al doende leer je en ik laat even zien wat voor leuke resultaten je er mee kunt behalen.

Uiteindelijk hadden wij een gezellige avond en wat betreft de lentefoto’s zeg ik “goed gelukt”.