Waterleidingduinen – Miepsan Fotografie

Vroeg rondje struinen Hemelvaartdag 2017

5 juni 20175 juni 2017

Hemelvaartdag 2017, ik vind het altijd weer leuk dat mensen de moeite nemen om vroeg op te staan om met mij een rondje te gaan struinen in de mooie Waterleidingduinen.

Ook dit jaar waren de weergoden ons gunstig gezind, het was fantastisch wandelweer en er was heel veel te zien in de duinen. Mei is wat dat betreft een heerlijke maand. Met deels bekende en deels nieuwe gezichten liepen we vanaf ingang Panneland naar het mooie Zwarteveldkanaal. We genoten van het uitzicht en speurden in het riet naar Libellen, Juffers en ander klein spul. Hierna vervolgden we onze weg naar het Groot Zwarteveld, waar we speurden naar kikkers en ook even genoten van een pauze in de zon. Hierna liepen we over het Eiland van Rolvers en werden bij één van de poelen getrakteerd op een ware Kikker-orgie. Iedereen genoot van zoveel gekwaak en gespetter. Om het allemaal nog wat mooier te maken zagen we ook nog Boomkikkers. Onder het genot van koffie met wat lekkers hebben we nog even na zitten kletsen. Foto's van de deelnemers staan hier onder.

Wil je ook een keer mee struinen? Kijk dan hier

Waterleidingduinen Mei 2017

4 juni 20174 juni 2017

Mei, een heerlijke maand waarin de natuur bijna uit z’n voegen barst. Er groeit en bloeit van alles. Ik heb meerdere keren genoten, mede dankzij mooi weer en lekkere lange avonden. In onderstaande fotogalerij heb ik een overzichtje gemaakt van één en ander wat ik ben tegen gekomen. Geniet maar mee, klik op de eerste foto om de foto’s op ware grootte te kunnen doorbladeren.

Winter-voorbode?

8 december 20168 december 2016

Zaterdag 3 december, mijn wekkertje gaat als het nog aardedonker is. Na een lekkere kop koffie en het krabben van de autoruitjes rijd ik bij schemerlicht richting ingang Panneland van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Ik hoop op mist en een mooie zonsopgang. Mijn geduld word even op de proef gesteld, op het weggetje naar Panneland loopt een kudde van een stuk of 12 losgebroken koeien en ze zijn niet van plan om ook maar één hoefje aan de kant te gaan. Één koe likt de koplamp van mijn auto schoon, een andere staart nieuwsgierig naar binnen. Ik bel de politie en vind vervolgens een gaatje om tussen de koeien door te rijden.

Mooi, precies met zonsopgang wandel ik het duingebied in. Het is koud en windstil. Helaas is de zonsopgang vandaag nogal gewoontjes, en ook de hoeveelheid mist is niet waar ik op hoopte. Maar toch!! Het is heel erg mooi en als dit een voorbode van de winter is dan verheug ik mij daar op. Ik wandel het Zwarteveldkanaal rond en geniet met volle teugen. Op de terugweg zie ik nog een IJsvogeltje maar die heeft helaas geen zin om even te poseren. Inmiddels begint het ook druk te worden met hardlopers en wandelaars. Tevreden wandel ik naar de auto.

Herfst-Fotografie 28-10-2016

1 november 20161 november 2016

Zaterdagochtend 28 oktober was ik met twee deelnemers in de Amsterdamse Waterleidingduinen om de herfst te fotograferen.

Zelf was ik de vrijdag ervoor nog even op verkenning geweest om de herfst te zoeken. Echte herfstkleuren laten dit jaar op zich wachten en zo ook de paddenstoelen. Maar gelukkig was er genoeg moois te fotograferen en met het onderwerp "herfst" kun je lekker veel kanten op.

Onderweg naar ingang Panneland moest ik gewoon even stoppen om het in nevelen gehulde landschap op de plaat te zetten. Dit beloofde een mooie dag te worden, en dat werd het ook!

Bij Panneland ontmoette ik Karen en Yvonne, twee heel verschillende fotografen met twee heel verschillende camera's. Maar dat kon allemaal op deze mooie morgen. In overleg besloten we eerst langs de rand van het gebied te lopen met uitzicht op de Vogelenzangseweg. Een goede keuze want we konden genieten van een prachtige zonsopgang. Hierna leefden de dames zich uit, de één wat meer op het landschap en de Damherten, en de ander, gewapend met rijstzak, macrolens en afstandsbediening, wat meer op de paddenstoelen. Het werd een heerlijk ochtendje fotograferen met een koffiepauze in de warme herfstzon.

Gouden avond

14 augustus 201615 augustus 2016

Vrijdagmiddag half 5, waar mijn weekend normaal gesproken al lang begonnen is, ben ik nu nog razend druk op kantoor. Vanuit mijn ooghoek zie ik een berichtje van mijn vriendin op mijn telefoon verschijnen. “Hoe laat gaan we naar de hei?” Oeps, dat was ik in alle drukte eigenlijk een beetje vergeten. Maar ik zie ook dat het aan het einde van deze grijze vrijdag begint op te klaren, ik heb wel zin in een frisse neus. “Half 8” app ik terug.

En zo kan ik om half 6 kantoor verlaten, boodschappen doen, eten, zelfs nog even op de bank liggen, en dan wandelbroek en -schoenen aan en camera pakken en gaan. De hei is in dit geval het stukje hei in de Waterleidingduinen, bij ingang De Zilk. Vorig jaar bloeide het amper, nu is het mooi paars. Aangekomen weet ik eigenlijk niet goed wat ik er qua fotografie eens van zal maken. Het is altijd een beetje rommelig, en bovendien maken de wind en de vele grassprieten die er tussen staan het er niet gemakkelijker op. Ik probeer wat maar kan m’n draai niet vinden. Al snel valt mijn oog op een boom, die mooi in wat laat zonlicht tussen het wuivend gras staat.

Als we genoeg foto’s van de hei hebben, lopen we een stukje het bos in. En dan…… een Reegeit roept haar kalf ….. en verraadt hiermee hun aanwezigheid. We zijn meteen muisstil, en sluipen door het bos. Op een smal paadje spotten we het kalf. Het loopt eerst op een lastige plaats om te fotograferen, en bovendien, het is al best donker, ik heb geen statief, dus dan maar de ISO flink omhoog. Moeder ree roept nog een keer, en dan krijgt deze avond z’n eerste gouden momentje, het kalf komt uit de struiken tevoorschijn en we kunnen een paar minuten genieten. Wauw, wauw wauw!! Daarna gaat het kalf achter haar moeder aan.

Wij laten het hierbij en lopen richting zweefvliegveld. Hier kleurt onze avond dan letterlijk goud. De zon gaat onder en geeft het landschap een magisch uiterlijk. Dit levert een paar hele mooie foto’s op. Lang duurt de betovering niet, na 10 minuten is de zon weg gezakt en doet het blauwe uurtje langzaam zijn intrede. Tijd voor ons om te gaan. Een groot Damhert staart ons nog aan, maar wij zijn voldaan. Wat een avond.

Verslag rondje struinen 13 juli 2016

24 juli 201624 juli 2016

Struinen in de duinen, gewoon even op een mooie zomeravond, dat was mijn opzet toen ik deze activiteit bedacht. Al snel had ik genoeg deelnemers, en deze avond was mooi, en kreeg extra glans doordat Marry met ons mee wandelde. Marry is natuurgids in opleiding, en kent het stukje duin waar wij doorheen wandelden, het Eiland van Rolvers, bijzonder goed. Verder hadden alle deelnemers een camera bij zich, zodat we uiteindelijk in kilometers niet heel veel gewandeld hebben. Genoten hebben we wel, en gefotografeerd, en ook wat van elkaar kunnen leren. Wat mij betreft al geslaagd

We liepen eerst naar een plek waarvan Marry en ik weten dat je er Boomkikkers kunt zien. En na lang zoeken, de plek lag helaas al in de schaduw, vonden we er nog één. Het viel nog niet mee om de kikker, die natuurlijk niet zo groot is en lekker verdekt tussen de duindoorns zat, aan te wijzen, laat staan op de foto te zetten. Zelfs ik had er echt moeite mee.

Als iedereen de Juffers naar tevredenheid op de foto heeft gezet, is het tijd voor een korte pauze. Onder het genot van koffie/thee en koek kletsen we over de natuur en fotograferen. Hierna was het al tijd om langzaam richting uitgang te gaan. Voordat we echter de weg naar de parkeerplaats weer opliepen, beklommen we nog een hoger gelegen duintop voor de zonsondergang. Die liet nog even op zich wachten, wij genoten ondertussen van de Damherten met jongen.

Uiteindelijk werden we niet teleurgesteld. Bijzondere wolken zorgden voor een fraaie afsluiting van deze avond. De camera's kwamen weer tevoorschijn en iedereen zocht zo z'n plekje voor een kleurrijke foto.

Na afloop vraag ik altijd aan de deelnemers om mij één foto op te sturen voor het verslag. Zo leer je kritisch kijken en keuzes maken. Ik heb ook nu weer gemerkt dat keuzes maken moeilijk was, want van de meeste deelnemers kreeg ik meer dan één foto.

Verslag rondje struinen 5 mei 2016

10 mei 20167 september 2016

Hemelvaartdag 2016, voor de vroege vogels heb ik wederom een rondje struinen in de Amsterdamse Waterleidingduinen georganiseerd. Ik vind het leuk om mensen mee te nemen de natuur in, naar een gebied waar ze nooit of niet zo vaak geweest zijn, of ze kennen het gebied wel maar gaan nooit van de gemarkeerde paden af.

Het eerste wat vandaag mee werkt is het weer! Na weken van kou en wind is het nu een mooie zonnige dag. En dan zijn daar natuulijk de deelnemers. Het is altijd interessant als niet alle mensen elkaar kennen, zoals ook vandaag. Maar het is een leuke groep van 4 mensen. Carla kent het gebied en is een redelijk goede vogelkenner. Yvonne is een sportieve wandelaar en fotograaf, Hans en Gaia zijn zonder fotocamera maar vinden het wel leuk om ervaringen uit te wisselen en mee te speuren naar interessante beestjes en plantjes.

Halverwege de wandeling houden we een pauze en genieten van koffie en thee en het concert van de natuur. Op de terugweg speuren we naar boomkikkers die zich niet laten zien, en zandhagedissen. Die vinden we wel, ze liggen heerlijk op te warmen in de zon en laten zich gemakkelijk fotograferen.

Een drankje met gebak maakt deze vroege morgen compleet. Top, iedereen bedankt voor de gezelligheid, en ..... volgend jaar weer!

Donderdag, 7.00 uur, Hemelvaartsdag. Er verzamelt zich een kleine groep mensen bij de ingang van Pannenland om het duin in te gaan. Ik ga graag de duinen in. Maar ik ben geen flora- en faunakenner. Hoe leuk is het dan om met een aantal natuurkenners van de gebaande paden af te gaan? Heel leuk! Met Miepsan kom je op plekjes waar de doorsnee wandelaar niet komt. En met een paar natuurfotografen om je heen, ga je toch anders naar de natuur kijken. Kijk daar bij die rietkragen kun je libelles vinden! En bij dat struikgewas boomkikkers. En daar een zandhagedis. En die vogel daar hoog in de boom met een ronde lichtrode borst? Nee, het is geen roodborstje. En daar verderop vliegt een leeuwerik.

Ja het is leuk om met natuurkenners de duinen in te gaan. Als je een liefhebber van de duinen bent, verveelt het nooit. Kenner of niet.

Vorige week donderdag heel vroeg was ik met Miepsan en nog drie andere "vroegops" in de Amsterdamse Waterleidingduinen voor het "dauwtrappen".

Een fijne natuurbelevenis kan ik zeggen, dat is gewoon bijzonder zo vroeg in de natuur.

Je kijkt je ogen en oren uit. Het is niet alleen de natuur die het bezoeken waard is ook al die fratsen die zo'n fotograaf uit moet uithalen om "het" plaatje te maken.

Aan het eind van onze wandeling hebben we ook nog een tweetal zandhagedissen kunnen bewonderen. Ik weet nu hoe je die kan vinden, gewoon aansluiten bij zo'n fotograaf die in een onmogelijke houding bij een struik gewas door zijn lens aan het turen is.

Volgend jaar ga ik beslist weer mee als ik toegelaten word.

Nat pak

17 april 201617 april 2016

Vanochtend besloot ik een langere wandeling en fotograferen te combineren. Bij ingang Panneland van de Amsterdamse Waterleidingduinen sloeg ik meteen linksaf richting Oosterkanaal. Wat een rust, wat een stilte, wat een lentegevoel. Na de stormachtige dag van gisteren is het nu zonnig met weinig wind, er komt steeds meer fris groen aan de bomen en de vogels fluiten het hoogste lied. Ik volg het pad langs het Oosterkanaal, en geniet van de oer-Hollandse ( alhoewel….. Noorwegen en IJsland kunnen er ook wat van) wolkenluchten. Ik heb de natuur zo ongeveer voor mij alleen, een enkele hardloper daar gelaten.

Bij de eerste brug die je vanaf Panneland tegen komt sla ik rechtsaf. Nu volg ik kort het met groene paaltjes gemarkeerde pad. Bij de Bokkenwei verlaat ik de gebaande paden en struin dwars door het open veld in de richting van het ruiterpad. Inmiddels zie ik ook wat bewolking verschijnen en ik hoop wel dat een bui nog even op zich laat wachten. Ten eerste wil ik mijn fotomomentje bij De Vellen niet door een bui laten bederven, en ten tweede, dit is heel open gebied met amper beschutting.

Enfin, aangekomen bij De Vellen is het nog wel even genieten. Ik kan nog met zonnige omstandigheden wat foto’s maken en raak aan de praat met twee ruiters. Totdat ik de wind voel opsteken en maar eens achterom kijk….. OEI! De damhertjes zoeken al beschutting in de struiken, het is de hoogste tijd om mijn regenpak aan te trekken, wat me nog net op tijd lukt. Een halve minuut later tikken de eerste regendruppels op mijn capuchon. De voorspelde buien (mogelijk met hagel en onweer)…. gelukkig in dit geval alleen hagel en dan heeft ieder nadeel toch een voordeel want van hagel wordt je een stuk minder nat. Helaas gaat de hagel na enkele minuten weer over in regen. Dit is wel natuurbeleving in optima forma! Ik vervolg mijn weg, langs het ruiterpad, in de richting van de paardenpicknickplaats bij de Marelberg. Nat geregend kom ik daar aan, maar gelukkig trekt de bui weg en kan ik mijn spullen daar even te drogen hangen.

Na een welverdiend bakkie koffie met een broodje is de lucht weer blauw en de vogeltjes fluiten gewoon weer door. Ik loop nu naar het Kromme Schusterkanaal en struin dan weer een stuk binnendoor. Hier is ook nog een mooi water met een paar berkenboompjes, dit stukje duin heeft volgens mij geen naam. Langs allerlei naamloze kanalen vervolg ik, genietend, mijn weg terug richting Panneland. Ik verbaas me nog maar eens over de rust, blijkbaar blijven veel mensen toch liever op de gebaande paden. Na 12 km. sta ik bij de klinkerweg naar Panneland, de lucht is inmiddels weer grijs en ik voel nog een paar spetters. Maar dit was een heel mooi wandelrondje. Geniet even mee van de foto’s.