Waterleidingduinen

Januari 2019

Januari 2019, net zoals veel andere fotografen verlang ik naar winterse omstandigheden. Het laat even op zich wachten, januari begint wat het weer betreft grijs en saai. Maar in de loop van de maand brengt Koning Winter een bliksembezoekje aan ons land.

Op zondagmiddag 20 januari vervallen onverwacht de afspraken uit mijn agenda. En, het is super mooi weer. Ik weet dat het op zondagmiddag altijd erg druk is in de Waterleidingduinen maar ik ga toch. Al fietsend op het weggetje naar Panneland verbaas ik me al over de drukte. Ik besluit om richting verboden gebied te lopen en op zoek te gaan naar de Wilde Zwanen. Voordat ik in dat gebied ben, laat ik me even verleiden tot wat macro-fotografie, alle grassprietjes, mos, takjes etc. is prachtig aangevroren, het vraagt om een paar foto’s. Helaas is wel het licht heel fel en er zijn veel irritante schaduwen. Dus ik vervolg m’n weg. Na een tijdje zie ik twee Wilde Zwanen, heel in de verte. Te ver weg voor een goede foto, en helaas, in dit stukje van de Waterleidingduinen mag je niet van de paden af. Ik moet het er maar mee doen en wacht op betere kansen.

Ik hoef niet lang te wachten, twee dagen later valt er zowaar een paar centimeter sneeuw. Ik neem de volgende ochtend vrij en ben meteen bij zonsopgang in de Waterleidingduinen. Oké het pak sneeuw had ietsje dikker mogen zijn, maar het is toch genieten. Ik loop een eindje, zoek en vind wat plekken voor een foto, en loop door richting het Zwarteveldkanaal, één van mijn favoriete plekjes in dit gebied. Oh…. ik heb echt geluk, de Wilde Zwanen, die zich normaal vanwege de rust liever verstoppen in het verboden gebied, zwemmen voor me uit in het kanaal. Ik sluip er wat stilletjes achteraan, en na een paar minuten voelen ze mij blijkbaar niet als bedreiging. Ze stappen aan de overkant aan wal en beginnen met wat rek- en strekoefeningen, om daarna te beginnen aan een dutje. Ik kan een paar aardige foto’s maken, temeer omdat de zon er even wat mooi ochtendlicht overheen laat vallen. Wauw!! Mijn ochtend kan niet meer stuk. Tevreden loop ik terug naar Panneland, net op tijd, het wordt alweer druk.

Winter, het mag van mij nog even zo blijven, maar terwijl ik dit blog schrijf zijn de temperaturen boven nul en is er van winter geen spoor meer te bekennen.

! Reacties op dit blog worden zichtbaar na goedkeuring !

Kleurrijk begin van juli

Juli, het is warm en droog in de natuur, dat zal niemand ontgaan zijn. Maar er is nog genoeg te zien.

Laat ik maar meteen met mijn meest bijzondere waarneming van afgelopen week beginnen: de Sint-Jansvlinders. Op zich niet bijzonder, maar ik zag er twee paren, waarvan de ene net uit de pop was gekropen en nog niet eens was opgedroogd. Dat had ik nog niet eerder gezien. De boswachters van de Amsterdamse Waterleidingduinen konden er ook niet veel zinnigs over zeggen en dus besloot ik mijn foto door te sturen naar de Vlinderstichting. Ook daar vonden ze het op zijn minst opmerkelijk, de foto komt ook bij hun op de website, en wie weet hoor ik er nog meer over.

Twee dagen na mijn bijzondere waarneming ging ik op vrijdagochtend even naar de Waterleidingduinen. Er waren vlinders, heel veel vlinders in soorten en kleuren. Natuurlijk spotte ik de Keizersmantel, deze opvallende verschijning is helemaal terug van weg geweest. Maar verder zag ik Boomblauwtjes, Distelvlinders, Dagpauwogen, Groot Koolwitjes en nog veel meer. Niet alle vlinders hadden trouwens zin om even mooi stil te blijven zitten.

Een veel geduldiger fotomodel was de voor mij tot nu toe onbekende Harkwesp, de grote vriendelijke reus onder de wespen. Deze graafwesp zie je maar zelden maar wat een prachtige wesp. Kijk naar die mooie grote ogen! En zo relaxed! Het was een mooie ochtend, in onderstaande galerij nog een klein overzichtje van alle fladderaars, èn uiteraard van de Harkwesp.

Vertel de lente met drie foto’s

Nu het ‘s avonds weer lekker lang licht is, zijn de struin- en fotografierondjes verplaatst van de zaterdagochtend naar de woensdagavond. En zoals altijd, alles mag, niets moet, gewoon even lekker van de natuur genieten staat bij mij voorop. Kunnen we daarbij toevallig een paar mooie foto’s maken en wat ervaringen uitwisselen over fotografie, dan is dat natuurlijk prima.

Voor het struinrondje van afgelopen woensdagavond had ik een opdrachtje bedacht: Leg de lente vast in drie foto’s. Dat is een heel rekbaar thema en ik ben altijd benieuwd waar de deelnemers zich dan op focussen.

Het weer van afgelopen woensdagavond was trouwens alles behalve lenteachtig….. er stond een harde wind en het was ijzig koud. Macrofotografie viel af, te veel beweging en door de kou geen vlinders of andere fladderaars te bekennen. Wat dan? Bij ingang De Zilk van de Waterleidingduinen zie je altijd veel mannetjes-Damherten. Inmiddels hebben ze hun gewei afgeworpen, en onmiddelijk daarna begint een nieuw gewei te groeien, de mannetjes hebben twee licht behaarde knobbels tussen hun oren wat over een tijdje weer een mooi nieuw gewei zal worden. De Koningsvarens waren ook een echt teken van lente, met hun mooie gekrulde groei-toppen zijn ze echt fotogeniek. Als het dan te hard waait voor de details, is het altijd nog de moeite waard om een plaatje van de varens in het landschap te maken.

Zelf vind ik het voor de afwisseling altijd leuk om even te stoeien met lange sluitertijden en beweging in de foto’s. Soms denk ik “wauw” en soms gooi ik het thuis meteen weg. Maar al doende leer je en ik laat even zien wat voor leuke resultaten je er mee kunt behalen.

Uiteindelijk hadden wij een gezellige avond en wat betreft de lentefoto’s zeg ik “goed gelukt”.

 

Fotograferende Vroege Vogels

Hemelvaartsdag 2018, 6 vroege vogels verzamelen zich, samen met mij, bij Ingang Panneland. Het is grijs, miezerig en niet al te warm maar we gaan op pad en het is één groot genieten, de vogels zingen het hoogste lied, we lopen een uur door de natuur zonder ook maar een mens tegen te komen, de Meidoorn bloeit en geurt heerlijk.

Bij een poeltje houden we een lange pauze, iedereen kan hier even lekker zitten, wat eten en fotograferen. Er is in eerste instantie niet zoveel te zien, maar naar mate we langer speuren vinden we toch voldoende interessante dingen, wat is de natuur toch wonderlijk. Na de pauze lopen we terug richting Panneland en genieten onderweg van de Boomkikkers en Zandhagedissen. Bijna 5 uur na vertrek zijn we bij de uitgang.

Tijd om even gezellig na te praten onder het genot van koffie en pannenkoeken.

Meestal vraag ik de deelnemers om 2 mooie foto’s uit te kiezen, maar we hebben zoveel gezien dat ik er voor deze keer een lekkere uitgebreide fotoserie van maak.

Vroeg rondje struinen

5 mei, voor mij geen bevrijdingsfestival of andere festiviteiten. Mijn wekkertje gaat vroeg om een lekkere wandeling in de Waterleidingduinen te gaan maken. Ik wil een beetje trainen voor mijn aanstaande vakantie in bergachtig gebied, dus via een lange omweg loop ik naar één van mijn favourite plekjes voor macrofotografie. Na een broodje en koffie struin ik langs het poeltje en focus me in eerste instantie op een aantal spinnetjes die in de rietstengels hangen. Totdat…. mijn oog op iets heel anders valt, ik zie een libel uitsluipen en besluit dat proces gade te slaan. Tussen de eerste en de laatste foto zitten 20 minuten, wat is de natuur toch boeiend. Blij met mijn gemaakte foto’s loop ik terug richting Panneland. De terugweg duurt lang, ik zie nog meer Libellen en ook nog een mooie Zandhagedis. Wat een heerlijk ochtendje!

Struinen en fotograferen 07-04-2018

Op 7 april jl. waren er wederom 5 enthousiaste wandelaars/fotografen die mee gingen naar de Amsterdamse Waterleidingduinen. Het leek er op dat er een mooie zonsopgang zou komen dus ik had de deelnemers gevraagd om vroeg op te staan. Helaas was de zonsopgang toch een beetje gewoontjes, maar het was evengoed genieten zo vroeg in de ochtend. Alleen al het concert van alle vogeltjes maakte indruk.

struinen
struinen

Deze keer had ik de deelnemers een keuze laten maken uit een aantal onderwerpen, en liet ze zelf aan de slag gaan met de fotografie. Dit leverde uiteenlopende mooie foto’s op. Daarnaast was er gezelligheid en werden ervaringen uitgewisseld over fotografie.

De onderwerpen om uit te kiezen waren: chaos; minimalistisch; herhaling; landschap; wildlife; groen; spiegelingen; wolken; structuur.

De resulaten (1e foto aanklikken om de galerij te openen:

IJskoud genieten

Voor de struinronde van 3 maart had ik een bijzonder stukje Waterleidingduin in gedachten: de Van Limburg Stirumvallei. Hier was ooit een kanaal, maar dat werd later gedempt, in 1994/1995 het zuidelijk deel en in 2006 het noordelijk deel. Daarna ontstond een grootschalig gebied van stuifduinen en helmgras, en in het zuidelijk deel zijn mooie natte valleien te vinden. Het is een fotogeniek landschap. Enkele weken van tevoren ga ik even op verkenning. Het is stormachtig, ijzig koud en het licht is keihard. Een interessante foto maken is best een uitdaging.

En dan is het 3 maart, Nederland is in de ban van "De Russische Beer" of met andere woorden, het is echt super koud! Er waait een harde oostenwind, en er is een piepklein beetje sneeuw gevallen. Ik zou het niemand kwalijk hebben genomen die zou afzeggen. Maar alle deelnemers waren, dik aangekleed en gewapend met warme koffie/thee en natuurlijk de fotocamera, aanwezig! En zo gaan we op weg naar de zandvallei. Voordat we daar aankomen maken we een fotostop bij een bevroren poeltje langs de Oude Haasvelderweg. Het landschap doet bijna buitenaards aan en vraagt om foto's.

struinen
Actiefotos

 

 

waterleidingduinen
Buitenaards landschap

Deze struinronde gemist?

Kijk op de activiteitenpagina voor de volgende struinronde.

Na een kwartiertje fotograferen heeft iedereen het al wat koud gekregen en lopen we verder naar de Van Limburg Stirumvallei. Daar aangekomen kunnen de deelnemers zich helemaal uitleven, al is het voor sommige even zoeken naar lijnen, voorgrond etc. Mijn tip om het eens vanuit een ander standpunt te bekijken wordt dapper opgevolgd, ook met deze ijzige kou zie ik sommige deelnemers languit op de grond liggen. Na een half uurtje heeft iedereen zijn foto's wel gemaakt en gaan we op zoek naar een beschut plekje voor koffie en wat lekkers.

Hier onder nog wat resultaten:

Struinronde 3 februari 2018

Na een lange pauze (te druk met werk en andere zaken) ga ik vanaf februari dit jaar de struinrondjes weer oppakken. Ik vind het nog steeds maar al te leuk om al struinende door de natuur wat ervaringen uit te wisselen met andere fotografen/natuurliefhebbers.

struinen

Twee weken voor de geplande struinronde liep ik het rondje even voor. Ik had geluk, blauwe lucht en een dun laagje ijs op het water, mooie wolkenluchten, kortom van alles te zien. Maar wat als het grijs en regenachtig is, dus ik probeerde verder te kijken naar details. En ik heb het wandelrondje dusdanig in elkaar gezet, dat er halverwege de route een omkeerpunt is, dit na de nogal “natte” ervaringen van de struinronde in oktober.

Op zaterdag 3 februari ontmoet ik vier deelnemers, deels bekende gezichten en deels nieuwe gezichten. Ik heb blijkbaar een abonnementje op regenachtig grijs weer, maar het is windstil dus we gaan vol goede moed op pad. Het is toch genieten en we vinden voldoende onderwerpen om te fotograferen. In onderstaande galerij wat foto’s die op deze struinronde genomen zijn. Deelnemers die nog geen foto’s ingestuurd hebben mogen dat alsnog doen.

Ik kijk terug op een geslaagd struinrondje. Wil je ook een keer mee? Kijk dan snel op de activiteitenpagina en geef je op.

De donkere dagen

De donkere dagen in december, veel mensen kunnen er niet goed tegen. En ik geef toe, ik vind er ook niets aan als het de hele dag grijs en nat is. Maar gelukkig zijn er best vaak mooie ochtend- en avondluchten te zien.

Deze foto’s zijn genomen in de Weerlaner Polder in Hillegom, in de omgeving van de nieuwe manege.

En soms….. is het even code rood, in dit geval voor mij code wit: SNEEUW !!! Ik hou er van, en dan kan er nog zo hard geroepen worden dat je niet de weg op moet gaan als het niet nodig is, maar ik heb het er toch op gewaagd. Fotograferen viel niet mee, het sneeuwde en waaide hard en het was erg grijs. Mijn camera (en mijn bril, haha) droog houden viel niet mee, maar o, o, wat was het genieten. En het leverde toch een paar aardige plaatjes op.

Foto’s gemaakt in de Amsterdamse Waterleidingduinen – ingang Panneland. Van mij mogen er meer van dit soort winterse dagen volgen.

Mooie start van de zomer

Hoe mooi kan de zomer beginnen?

Nou de 1e dag begon nogal grijs en regenachtig, maar 's avonds klaarde het op. En dan is het heerlijk dat het zo lang licht is. Dus ik pakte mijn camera's en reed naar ingang Panneland van de Waterleidingduinen. Ik had diverse tips over bijzondere vlinders gekregen, maar daarvoor was ik te laat op de dag, of misschien waaide het nog te hard. Maar bij een poeltje vond ik iets leuks, een heleboel piepkleine Waterleliemotten. Terwijl ik mijn cameratas neer zette kwamen er twee op mijn duim zitten en besloten voor wat nageslacht te zorgen. Met de camera in één hand slaagde ik er wonder boven wonder in om ze op de foto te zetten. Hierna hing ik het verliefde stelletje aan een grasspriet en begon aan mijn pogingen om er een mooie foto van te maken. Enfin.... dertig mislukte foto's (bewogen door de wind), een paar natte voeten en een natte kont later (want ja ik wilde toch echt een mooiere achtergrond)..... tromgeroffel..... een geslaagde foto.

Onderweg naar de uitgang leekt het erop dat er een mooie zonsondergang aan zou komen. En inderdaad, het leverde dit, bijna on-Nederlandse, plaatje op:

waterleidingduinen

Na de eerste mislukte poging om een paar mooie vlinders op de foto te zetten, deed ik een paar avonden later een tweede poging. Nu was het echt een mooie, windstille en redelijk warme avond, maar op een paar vlinders na vond ik weer niets. Ik besloot terug te gaan naar het poeltje waar ik de Waterleliemotten had gefotografeerd. Wie weet kon ik die nog wat fraaier fotograferen. Terwijl ik aan kwam lopen viel het me op dat één van de planten van het Jacobskruiskruid zo raar slap hing. Ik ging kijken en zag iets wat ik nog niet eerder had gezien, een Grote Groene Sabelsprinkhaan die net verveld is. Hij (of zij) hangt nog op te drogen is zodoende wel een ideaal fotomodel. Nadat ik een aantal foto's had gemaakt liep ik rondje rond het poeltje en vond nog zo'n prachtige Sprinkhaan. Goh, mijn avond kon niet meer stuk, wat is de natuur toch altijd weer boeiend.

De aanhouder wint, de volgende zondagmiddag is het lekker warm en omdat drie maal nu eenmaal scheepsrecht is, fietste ik naar ingang Panneland en ging wederom op zoek naar de Keizersmantel. Deze prachtige grote oranje vlinder staat in Nederland op de rode lijst en werd enkele jaren niet meer gezien in de Waterleidingduinen. Vorig jaar werden ze wel weer waargenomen, ik had toen ook al het geluk om er ééntje op de foto te zetten, en kwam er pas thuis achter wat een bijzondere vlinder ik had gespot.

Dit jaar hoef je niet lang te zoeken. Al vlak voorbij de ingang is een veldje waar het Jacobskruiskruid uitbundig bloeit en waar je werkelijk door een oranje wolk van Keizersmantels loopt. Zo ook deze zondagmiddag. Na eerst een paar "gewone" foto's te hebben gemaakt, is het tijd voor wat andere poses.

Tijdens alle struinrondjes kwam er natuurlijk ook nog wel iets anders voor mijn lens. Ik kijk tevreden terug op de eerste helft van juli en ben benieuwd wat er verder nog voor moois op mijn pad komt.